Euskaldun bat ameriketan

LUIS Mª SARASUA Ameriketan ibilitako zesta puntako jokalaria eta 4. mailako Clararen aita, bisitan eta kontu-kontari izan dugu eskolan. Zumitzaz egindako sestoa ekarri zigun eta guztiok probatu ahal izan genuen. 8-9 urte zituenean pilotan jokatzeko zaletasunak eramaten zuen eskolatik korrika irten eta frontoira joatea frontisa okupatu ahal izateko beste inor baino lehenago. 12urtekin erremontean hasi zen. 1992garren urtean Ameriketara joan zen. Floridan jolastu zuen. Entrenamendu bakoitzean hiruzpalau pilota puskatzen omen zituen eta etxera bueltatzean berak konpontzen omen zituen. Pilotak eginez behatzak deformatutako makina bat pilotagile ere ezagutu omen zituen. Izan ere pilota barruko kizkia erretxinaz egina omen dago eta forma emateko asko estutu behar omen da. Gainetik haria eta azkenik larrua jartzen zaio pilota gogor honi itxura emateko. Pilota bizi honekin lortutako errekorra 310ekoa izan da. Hasieran kaskorik gabe jolasten bazuten ere, berehala behartu zuten erabiltzea zuen arriskuagatik. Gorputz mugimendu zehatza eskatzen du kirol honek eta profesionalek lesio asko izaten dituzte. “Gaztea eta malgua izan behar da!”- zioen Luis Mªk. Kirol honek Antzinako Egipton du bere jatorria. Umeek trapuak bilduz egiten zuten jolas hau, urte eta mendeetan zehar mundutik zehar zabaldu zen, baina Euskal Herrian garatu zen batez ere. Luis Mªk esan digunez ez da horrenbeste Egipton azken frontoia itxi zela, 100urteren bueltan. Iparraldean “joko garbiz” ezagutzen zena Argentinan hemengo jokalariak jokatzen hasi zirenean, ez zela oso espektakularra eta "sesta" garatu zen, askoz ere joko azkarragoa eta espektakularragoa. Handik Euskal Herrira bueltatu eta hemendik, berriz, Ameriketan zabaldu zen. Ordurako hainbat euskaldun lur haietara joanak ziren artzain bezala. Eta hemen erdarazko izenarekin ezagutzen dugun kirol hau “cesta-punta” amerikarrek, berriz, euskal izenaz egin zuten bere: “Jai-Alai” Eskerrik asko Luis Mª!